نان در مصر فراعنه
در زمان فراعنه مصر، نان‌های متنوعی تهیه می‌شد. قسمتی از محصولات یا خمیر تخمیر شده به‌صورت نازک و مسطح و قسمت دیگری به تصویر نیمه حجیم، صدفی، حلقه‌ای با شکل‌های مختلف حیوانات درآمده و پخته می‌شد.
نحوه‌ی گزاشتن نان در تنور در زمان‌های قدیم
نان‌های نازک و مسطحی که توسط ایرانیان پخته می‌شد، نان‌های غیر متخلخل و فشرده‌ای بود که از اختلاط گندم خردشده و آب تهیه می‌شد. این نان‌ها در زمان هخامنشیان نیز تهیه می‌شده که احتمالاً قدمت آن‌ها به چند هزار سال قبل از هخامنشیان برمی‌گردد. مصری‌ها برای پخت بهتر نان، تنورهای گنبدی تصویری را طراحی کردند، تنورهای گلی که رومی‌ها در زمان‌های دور و گذشته می‌ساختند، بسیار جالب بود، کف تنور، فضای مناسبی برای قرار دادن نان داشت و سقف تنور نیز گنبدی تصویر بود، جلوی تنور دریچه‌ای قرار داشت که در آن قسمت هیزم می‌سوخت و شعله آتش به درون تنور انتقال می‌یافت، مشابه تنور (نان) سنگک {و نان بربری} و به نحوی مواد سوختی یا مواد فسیلی در تماس با نان قرار می‌گرفت. برای کنترل دما و دود و تنظیم شعله آتش، در پشت تنور گلی، دریچه‌ای تعبیه می‌شد، محفظه دیگری نیز در زیر تنور برای قرار دادن هیزم { و مواد سوختنی} و خشک‌کردن آن طراحی‌شده بود، این نوع تنورها بعدها در اروپا تکامل یافت.
پیراشکی
علاوه بر مصر، نان‌های حجیم و نیمه حجیم حاصل از خمیر تخمیر شده در کشور هندوستان نیز رو به تکامل نهاد. مصری‌ها در آن زمان محصولات متنوع‌تری را با سرخ‌کرده تهیه می‌کردند که امروزه به پیراشکی معروف است.
پیام بگذارید